Met drie monden te voeden (Pieter Bernard is al overleden) wordt het voor het gezin Kesler toch moeilijk. Het gezin doet een beroep op het Huiszittenhuis, een huis voor arme mensen, die wel een dak boven hun hoofd hebben, maar niet genoeg geld hebben om te eten. Op 18 december 1813 wordt dochter Maria Catharina Elisabeth geboren. Dochter Neeltje ziet op 22 april 1816 het levenslicht. Twee jaar later wordt broertje Lodewijk geboren op 7 oktober 1818. Zoontje Carel is de laatste op 11 februari 1821. David, de oudste van de kinderen is dan 17. De inschrijving van het gezin Kesler in het Huiszittenhuis,in 1818 waarop te zien is dat zoontje Carel nog niet is vermeld, en er nooit op terecht is gekomen:

Dorus Pieter vind ik terug in de militieregisters van Amsterdam, een soort dienstplicht ingesteld vanaf 1811:  Volgnummer 769, inschrijvingsnummer register 1013, geboren 21 januari 1811 te Amsterdam, 1 meter 71,2 lang, woonachtig in het 2e huis van de nauwe Lombardsteeg, Werkzaam als kantoorknecht, nummer bij de loteling 3071. Dorus Pieter moest op komen dagen om zijn dienstplicht te vervullen. Dat moest elke 19 jarige. Bij broederdienst was het zo dat bij even getallen de helft in dienst moest. Op dat moment zijn er 2 broers, David en Dorus Pieter. 1 van hen moet dus wel gediend hebben. En dat blijkt broer David te zijn geweest. Dorus Pieter wordt vrijgesteld. Hij werkt op latere leeftijd met zijn moeder als tapper. Waarschijnlijk huurden ze een kleine ruimte waar ze sterke drank verkochten. Of men hier ook kon nuttigen, is mij niet duidelijk. Onder het extact uit het register van de burgerlijke stand met de vermelding van overlijden van David kesler, nodig voor het aankomende huwelijk van zoon Dorus Pieter.

Op 29 mei 1834 treedt de 23 jarige Dorus Pieter in het huwelijk met de 21 jarige Johanna Maria van Niehl. Onder een fragment van hun ondertrouw en hun huwelijk. 

Het huwelijk duurt 11 jaar totdat het noodlot ingrijpt. Echtgenote Maria Johanna komt op 10 februari 1845 te overlijden. Oorzaak van overlijden niet bekend. Onder het extact uit de burgerlijke stand van het overlijden van Johanna Maria van Niel en een bericht daarover uit het Algemeen Handelsblad van 14 februari 1845 dat Dorus Pieter heeft laten plaatsen:

Weduwnaar Dorus Pieter werkt uit noodzaak nog een tijdje als tapper maar kan blijkbaar niet meer aarden in Amsterdam. Broer David had in de jaren dertig een winkel waar hij als kok eten bereid en inlegt voor schippers naar Oost- en West Indië. Beide broers krijgen te maken met de wereld van schippers die moesten worden voorzien van eten voor de verre zeetochten. Dat hij, net als broer David  later voor het ruime sop koos is terug te vinden in het bevolkingsregister van Amsterdam. In onderstaand fragment uit het Amsterdamse bevolkingsregister van 1852, staat Doris Pieter Kessler ingeschreven als woonachtig in de Kerkstraat nummer 504. Zijn geboortedatum geeft aan dat we het hier over dezelfde persoon hebben, alleen wordt de naam verschillend opgeschreven. Daarbij staat vermeld 'zeevarende' en op dat moment 'uit zee'.

Oost -Indië blijkt binnen deze familie overigens geen vreemde bestemming. Een oudere broer van Dorus Pieters grootmoeder Maria Catharina Bosman, Mattheus Bosman, vertrekt 8 juni 1771 als derde waak met het schip “Bleijenburg” naar Indië, en komt daar aan op 4 februari 1772. hij klimt op tot opperstuurman, en later tot schipper op 20 juli 1781.  Hij keert op 27 november 1786 als schipper terug van de “Diamant” naar Nederland waar hij aankomt op de rede van Rammekens op 27 juni 1787.  Dan vertrekt hij weer op 11 september 1787 als schipper van de “De Schelde” waar hij aankomt te Batavia op 2 juni 1788. Mattheus overlijdt op de Kaap de Goede Hoop in 1789. Mattheus heeft een dochter begraven in Batavia gedateerd 9 november 1789, oud 2 maanden. 

Gevestigd in Nederlands Indie

In de archieven van de Oost Indische besluiten (2.10.30 Inventaris van het archief van het Ministerie van Koloniën: Oost-Indische Besluiten, 1850-1932 inventaris 7138), valt onder hoofdstuk 7, te lezen dat op 7 oktober 1852 Dorus Pieter Kesler uit Amsterdam, oud 41 jaren, toestemming krijgt om zich permanent in Indië te vestigen. In hoofdstuk 7 wordt ook vermeld het verbeteren van de transportroute tussen oa Batavia en Bandung. Volgens familieoverlevering verzorgde Dorus Pieter vervoerstransport tussen Batavia en Bandung 

Dorus Pieter Kesler in Bandung

Als ik zoek in de diverse oude kranten en archieven die ik tot mijn beschikking heb, kom ik Dorus Pieter Kesler op zijn vroegst tegen in 1854 als tokohouder. Een gemeenschappelijke Toko in Bandung met ene heer Schreuder, wordt geliquideerd. Rond 1854 staat  geregistreerd te Batavia een Simon en een Henk Adrianus Schreuder. Een nieuwe Toko, door hem alleen gerund, wordt voortgezet. De Java-bode : nieuws, handels- en advertentieblad voor Nederlandsch-Indie meldt de volgende advertenties:

Ik zie ook dat Dorus Pîeter in 1854 een reisje maakt naar Batavia. Hij komt aan tussen 2 en 9 september. Hij verblijft in het Willem II hotel. 1855 begint wederom met een reisje naar Batavia waar Dorus Pieter tussen 28 juni en 5 juli moet zijn aangekomen in het Hotel Willem II. Tussen 18 en 20 juni komt Dorus Pieter, vertrokken van Bandung, in Batavia aan. De Java bode van 21 juni vermeldt hem tussen de aangekomen passagiers ‘Aangekomen overland’. Onderstaande krantadvertentie geeft een idee van wat Dorus Pieter in zijn toko in Bandung allemaal verkocht: 

In de regerinsalmanakken kom ik Dorus Pieter tegen als inwoner van Bandung vanaf 1854 t/m 1871. Vanaf de editie van 1859 t/m 64 wordt zijn naam apart opgenomen in een hoofdstuk voor Handelshuizen, reeders, tokohouders, fabriekanten, commisionairs, scheepsleveraciers enz.

In de almanak van 1872 wordt hij vermeldt in de rubriek overleden in de Preanger Regentschap, Bandong op 11 januari 1871. Er lijkt alleen wat verwarring te zijn ontstaan bij de aangifte. De namen David Pieter worden opgetekend. Hoe dit kan zijn gebeurd is mij een raadsel. Het zijn immers de namen van zijn zoon. En die moet de namen van zijn vader hebben geweten want zijn zoon, Dorus Pieters kleinzoon, erft die namen over. Ik neem aan dat diegene die de aangifte heeft gedaan niet de minderjarige zoon David was, maar een ander die wellicht alleen de naam Piet kende. Misschien wel een aanwijzing dat Dorus Pieter door bekenden Piet werd genoemd. Hier eindigt het verhaal van Dorus Pieter, nalatend twee zonen van 14 en 5 en twee dochters van 8 en 3. Ik neem aan dat hier de Chinese familie een financieel handje heeft geholpen. De kinderen komen niets te kort en zullen zich later prima redden in de maatschappij. Overigens komen de kinderen wel allemaal in Batavia terecht. De Java-bode : nieuws, handels- en advertentieblad voor Nederlandsch-Indie van 8 juli 1871 plaatst de volgende advertentie:

Volgens kleinzoon Jan Kesler zou Dorus Pieter Kesler nog voordat hij zijn toko in Bandung begon, een post en reizigersvervoer per paard en wagen hebben onderhouden tussen Batavia en Bandung. De grond waarop het hotel Preanger staat aan de Bragaweg, zou van hem zijn aangekocht. Voorts zou hij eigenaar zijn geweest van een van de ondernemingen bij de Gunung Patuha.

Dorus eerste vrouw zou de dochter van een kapitein der Chinezen zijn geweest. Zij overleed te Bandung maar ligt begraven in Buitenzorg / Bogor. Zijn 2e vrouw zou haar jongere zuster zijn geweest. Zij overleed te Batavia, en werd begraven in Buitenzorg in Gang Sentiong. Sentiong betekent Chinese begraafplaats. Een van de chinese zusters heette 'Len Zie Tjan'. Uit een ander document wordt de moeder van oudste zoon David Pieter Kesler (Bandung 1856) genoemd. Die naam was TjamLon Nio. Ik kan uit de namen niet opmaken dat deze dames familie waren. Chineze namen worden in het Chinees genoteerd met eerst de familienaam, en dan de voornaam. De familienaam bestaat meestal uit 1 lettergreep. In de jaren dat Dorus Pieter zich in Indie bevond, was Tan Oe Ko kapitan Cina van 1829 tot 1860, opgevolgd door Tan Soey Tiong, en in 1866 opgevolgd door Phoa Tjeng Tjoan (1866 - 1878). De naam van de moeder van in ieder geval zijn 2 jongste kinderen is Po Nio. In het Chinees betekent Nio ''vrouw'. 

Van zijn eerste vrouw kreeg hij twee kinderen genaamd David Pieter en Anetta Maria. Van zijn tweede vrouw kreeg hij drie kinderen genaamd John William, Petronella en Josephine. Deze Josephine zou later te Bandung erkend zijn door een heer Bletterman, echter vind ik geen Josephine Bletterman in Bandung terug rond 1871, het jaar dat Dorus Pieter komt te overlijden.

Onder een foto waarvan kleinzoon Jan Kesler beweert dat dit zijn grootvader Dorus Pieter Kesler is. De kleding en de snor en bakkebaarden zijn wel typerend voor die tijd rond 1860.