Frank Adrianus (Teddy)

NL
Mijn grootvader dankt zijn naam aan zijn vaders jongere broer Frank Adrianus, bijnaam Teddy. Frank was een zoon van David Pieter Kessler en Elisabeth Brouwer.  Hij was hoofdcommies bij de Staatsspoorwegen. Hij trouwde Maria Theodora Beun, die 4 kinderen uit een vorig huwelijk meenam. Samen kregen zij nog een zoon en een dochter.

Cornelia Theodora geboren 28-02-1904 te Bangil

Eleonora Victorine geboren 04-11-1095 te Bandung

Elvira Johanna geboren 07-07-1907 te Bandung-

Karel Willem geboren 27-08-1910 te Bandung

Suzanna Maria geboren 02-12-1912 te Bandung

Maximiliaan Theodoor geboren 21-09-1914 te Bandung

Frank en zijn gezin brengen een aantal jaren in Den Haag door. Ik kom hen tegen in het bevolkingsregister. In de zomer van 1923 zijn ze woonachtig op de Obrechtstraat nummer 469.  

 

EN
My grandfather got his name from his father's younger brother Frank Adrianus, nicknamed Teddy. Frank was a son of David Pieter Kessler and Elisabeth Brouwer. He was chief commissioner at the State Railways. He married Maria Theodora Beun, who took 4 children from a previous marriage. Together they had a son and a daughter.

Cornelia Theodora born 28-02-1904 in Bangil

Eleanor Victorine born 04-11-1095 in Bandung

Elvira Johanna born 07-07-1907 in Bandung-

Karel Willem born 27-08-1910 in Bandung

Suzanna Maria born 02-12-1912 in

Bandung Maximilian Theodoor born 21-09-1914 in Bandung

Frank and his family spend a number of years in The Hague. I found them in the Den Hague census. In the summer of 1923 they live at number 469 Obrechtstraat.

Frank Adrianus (Teddy) kon een handig potje voetballen en had bovendien sport hoog zitten. Ik kom zijn naam vele malen tegen in verschillende artikelen in de diverse Indische kranten. Onder een artikel over de voetbal teams van UNI met voetballer Teddy Kessler tegen O.D.O.:

 

De Preanger-bode 22-04-1916

TWEEDE BLAD. De Preanger Bode. ZATERDAG 22 APRIL 1918, No. 113. Hoofdredacteur: Th. E. STUFKENS. Van Hier en Daar VOETBAL.

We herinneren er den lezers aan, dat Zondagmiddag half 5 op de aloon aloon de voetbal-wedstijd Militair-Burgerelftal zal plaats vinden. Wederom zal dezen strijd door bataljons(ttuzirk opgeluisterd worden. De U.N.I.-sportfanaten. U.N.I. - O.D.O. 2-0 O.D.O. bracht een vrij stevig elftal op de been, doordat zes M.O.T.-spelers haar versterkte. Onder leiding van den Bataviachen OU veo ó keeper, den heer W. van Qtien, stelden de elftallen zich als volgt op : U.N.I. De Lange Siumpf Jolly Franciicus, Elchperger, Von Qrumbkow, Seelig Haikemª, Rijkschroeff, Kassier, Hajema, S^rilMian Weize, Swartz. Landini, Elternich, Van Hooydonk. Abai, Nas, V.d. Worm, V.d. Scheer, Smits. Dadelijk ondernam Seelig een ren, welke hij met een mooi voorzet besloot, doch de bal werd weggewerkt. Beide partijen waren aan elkander gewaagd, toch met U.N.I, iets in de meerderheid. De bal werd Hajema toegespeeld, die mooi hoog voorzette, doch de voorhoede van U.N.I. wist de kans niet te benutten. Halkema schoot op eenige meters voor doel hoos: over. O.D.O. kwam meer los en na mooi combinatiespel tusschen V.d. Worm en V.d. Scheer loste eerstgenoemde een hard schot, doch de bal ging over. Van de Scheer probeerde het dan van verre, doch schoot wederom naast. Voor een strubbeling voor het U.N.I-doel dacht ieder dat O.D.O. de leiding zou nemen, doch Franciscus redde op schitterende wijze. Seelig zette weer voor en Halkema zou gedoelpunt hebben, Indien hij niet door Weize in den rug werd aangevallen, De door Rijkschroeff genomen strafschop werd in een doelpunt omgezet 1-0 voor U.N I. Van den Worm, die door Stumpf terdege in de gaten werd gehouden, kon niet veel presteeren; bovendien kreeg hij van zijn medevoorwaartsen geen genoegzamen steun. Toch wist hij een bal te bemachtigen en een harde pil" in te zenden, doch De Linge hield Rust trad in met den stand 1-0 voor U N.I. U.N.I. trapte af, de O.D.O-anen bemachtigden den bal, doch Jol yódie den geheelen wedstrijd een solide partij voetbal speelde was op zijn poat. Abas zette keurig voor, doch het verband in O D O.-voorhoede ontbrak totaal, het was of ze van den enen kant naar den anderen renden. Seelig kreeg een mooie kans, doch trapte ml*. O.D.O. begon meer en meer te verslappen, toch wist U.N.I. hiervan niet te profiteeren. Van den Worm probeerde het dan in zijn eentje, doch had vQf U.N.I.-era tegenover zich en zag vlak voor doel zQn kans verkeken. Seelig stevende dan weer op O.D.O.'doel af en zette mooi voor en op vrij verren afstand loste Teddy Kessler een soerpil", die Mian te machtig bleek. Een pracht doelpunt  2-0 voor U.N.I. Nog 'enig heen en weer getrap en scheidsrechter Van Q´len, die op voortreffelijke wijze den wedstrijd leidde, kondigde het einde aan, zoodat U.N.I. welverdiend met 2-0 won.

 

Na zijn voetbal carriere brengt Teddy het tot voorzitter van de club.Onder een artikel uit het  Bataviaasch nieuwsblad van 24-02-1930:

 

De Fuif.

In de tooneelzaal van Ons Genoegen" hebben de Unianen zich Zaterdagavond met hunne gasten vereenigd en op sportbroederlijke wijze de bloemetjes eens flink buiten gezet. Door Teddy Kessler, U.N.I 's voorzitter, werd het feest met eenige hartelijke woorden ingezet, daarna volgde cabaret en voordat men ging dansen werden de spelers van alle vier de kampioenselftallen van U.N.I. gehuldigd. Dat de pret lot laat in den ochtend voortduurde, verried het spel van Zondagmiddag.

 

Onder een artikel dat maar eens aangeeft hoe bekend en geliefd Teddy Kessler was binnen de Indische voetbalwereld. Een artikel uit De Indische courant van 09-06-1933:

 

VOETBAL. 40 Jaar voetbal in Indië" (Van onzen correspondent te Bandoeng.)

De heer W. Berretty te Soecaboemi (een jongere broer van den directeur van ÑAneta") gaat een boek uitgeven, dat als (titel zal hebben Ñ40 Jaar voetbal in IndiÎ."

Te oordcelen naar het dummynummertje, dat ter gelegenheid der stedenwedstrijden op ÑNieuw-Houtrust" werd verspreid, belooft het boek heel wat. Een greep er uit kan dit bewijzen: Op een foto van de eerste voetbalclub in West-Java Nimmer Vermoeid" (alleen al kostelijk door de vrijwel mouwlooze shirts, welke de voetballers van die dagen schenen te dragen ) paraisseert mede, volkomen onherkenbaar, de huidige burgemeester van Bandoeng, ir. Von Wolzogen K¸hr. De heer Van Baaien ziet er in zijn voetbaltenue van zooveel jaar terug wat Ñkeek" uit; natuurlijk is Dick de Hoog ook van de partij in dit boek, en zijn foto in het costuum van het oude Soerabaiasche E. C. A. is voorzien van het onderschrift: Ñeen der vroegere goalgetters. Als vroeger, ook nu: steeds doelpunten makend!"; generaal Bajetto en gouverneur Schnitzler van West-Java doen het in hun voettoalcostumes heel goed.

Dan krijgen we een foto van het Batavia-team, dat in 1914 (in dat jaar werd, naar men weet, ter gelegenheid van de Koloniale Tentoonstelling, voor de eerste maal een soort stedentournooi gehouden tusschen Batavia, Bandoeng, Soerabaia en Semarang volgens afvalsysteem) te Semarang het kampioenschap verwierf, door Bandoeng -te slaan met sóo, Soerabaia met 3óo en Semarang eveneens met 3óo. De foto laat gezichten zien van voetballers, die in hun tijd tot de besten behoorden, en wier namen en prestaties bij de ouderen onder het voetbalpubliek nog lang niet vergeten zijn: Versteegh van V. I. O. IS., de man wiens formidabele snor alleen al in staat was, de vijandelijke voorhoede tegen te houden; Kooymans, die, als-ie er zin in had, zoo heerlijk-Ñvuil" kon spelen, doch overigens een prima linkshalf; Heuer, de zeer snelle rechtsbuiten van Hercules; Tjˆh Davies, de onvergetelijke Bandoeng is waardig vertegenwoordigd door Teddy Kessler, beroemd over geheel Java. ÑI ra h a Djo e - rag a n Kess 1 e r ba d e ma e n d eu i ?" (Wanneer gaat mijnheer Kessler nu weer voetballen?"). Van de nieuwe generatie treffen we een foto aan van die drie geduchte Chineesche Batavianen, Tai, Number Nine en Kek Boo; het Soerabaia-kanon Bakhuys glimlacht verleidelijk; Soerabaia's Teitler staat er, met een afgezakte kous en over elkaar geslagen armen, op zijn manier ernstig te doen; een andere foto roept het bezoek van het eminente Mohan Bagan-elftal in de herinnering terug; een prachtige moment-opname toont den onvervangbaren Willy Galstaun in volle actie in zijn glorietijd; Mantiel Bodegraven komt vertellen, waarom Hercules in zijn trjd bijna met te slaan was, terwijl TjÛh Davies, in boerencostuum, een bijdrage levert, getiteld ÑIk zag Europa voetballen."Gepropageerd wordt de gedachte, en den N. I. V. B. ter uitwerking aanbevolen, om ÈÈns per jaar, b. v. op 31 Augustus, geheel IndiÎ te laten voetballen ten bate van de werkloozen. Een voorstel, dat zeker aller sympathie en instemming hebben zal, en dat dan ook, naar wij vertrouwen, in den een of anderen vorm door den N. I. V. B. zal worden overgenomen.Wat zou men b. v. zeggen van revanche - kampioenstournooi _ wedstrijden ? Men zou dan dit jaar kunnen beginnen met het organiseeren van een revanche-ontmoeting tusschen Batavia en Soerabaia, en tusschen Bandoeng en Tegal.

 

In het Tijdschrift Mooi Bandung van april 1939, jaargang 7, schrijft de voorzitter zelf een artikel over de sportclub UNI:

 

25 jaren Stedenwedstrijden.

Het Bandoengsch aandeel.

Bandoeng werd in 1914 uitgenoodigd tot deelname aan de stedenwedstrijden, uitgeschreven door het Bestuur der Koloniale tentoonstelling te Semarang. Het sportleven in Bandoeng begon toen aardig op dreef te geraken. Van de toen bestaande vereenigingen zijn nu alleen maar over de club van EDDY (Sidolig) en de club van TEDDY (U.N.l.) EDDY zat toen in Holland met verlof en speelde voor H.B.S. Den Haag. TEDDY had dus voor de organisatie zorg te dragen. Als leider van de trip werd aangewezen Pong van der MEULEN. W e verloren van Batavia met eventjes 5 ó 0. Tegen Batavia zagen we geweldig op.

Batavia won dan ook den beker. In 1915 kregen we als tegenpartij Semarang.

 

BERTUS STOM forceerde n.l. een reprise van Semarang en wilde de stedenwedstrijden jaarlijks verspelen ó Bandoeng verloor tegen Semarang onverdiend met 2 ó 1. Het winnende doelpunt van Semarang werd keurig gekopt door NICO VINK, onze eminente back, die zijn hoofd in een verkeerde richting hield ó never mind, next time better ó Batavia werd alweer kampioen. Ó De score tegen Batavia stond nog steeds nul. In 1916 trokken wij naar Soerabaia. Er was een legerverbod. Officieren mochten niet tegen mindere militairen uitkomen. Ons elftal bestond grootendeels uit militairen, omdat sedert het D.V.O. naar Bandoeng was overgebracht. Wi j moesten tegen Batavia uitkomen. Batavia telde in haar elftal de officieren STOM en AKKERSDIJK en in Soerabaja kregen wij te hooren dat Bandoeng twee van haar beste spelers moest laten uitvallen n.l. EICHPERGER en STANGENBERG. Een midhalf en een rechtsbuiten hadden we toevallig niet. En zoo bonden wij den strijd aan legen Batavia, een prachtwedstrijd werd dat ó en we verloren slechts met 1ó0. Soerabaja werd ten slotte kampioen doch slechts bij loting. De uitslag was en bleef nul legen nul ó nog geen een stad had nog maar ÈÈn goaltje legen hel slerke Batavia gescoord. Maar dat kwam toch in 1917. Het gloriejaar van Bandoeng. W e trokken onder leiding van ERNST DE VRIES naar Semarang. De wedstrijden zouden in 1917 feitelijk moeten plaats vinden in Bandoeng maar Bandoeng had geen terrein, ó en dus werd

Bandoeng overgeslagen. ERNST en TEDDY waren maloe en beloofden elkaar plechtig dal U.N.l. zou werken. Hel Bandoeng elftal mocht er wezen. W e troffen het alweer niet, want wij moesten spelen legen Batavia. In het Bandoengsch elftal speelde voor het eerst mee onze eminente JOH. GEURINK - mei een kaalgeschoren kop. Deze leider speelde midvoor. De rust ging in met 0 ó 0 na de rust zette GEURINK JULES SEELIG meer aan het werk lot 10 minuten vÛÛr het einde en toen gebeurde het. JULES de Bandoeng Expres vloog langs hel

liintje Ñzette hoog voor en de kale kop van GEURINK zorgde voor de rest. Batavia kreeg het allereerste puntje tegen zich. O, wat was dal een voldoening voor EDDY en TEDDY. Batavia voor hel eerst geslagen door Bandoeng. In 1918 was ons werk gereed. Wi j konden de stedenwedstrijden in onze mooie lieve en schoone bergstad organiseeren ó en het werd een sportief succes. De gore aloonaloon van voorheen was omgetooverd in een

 keurig sportterrein. Maar kampioen konden we toch maar niel worden. We begonnen alleen maar stuivertje wisselen te spelen met Semarang, die onze plaats als hekkesluiter overnam. 1919 ó bracht ons in Batavia, waar wij na twee verlengingen sneuvelden tegen Soerabaia, terwijl Soerabaia het tegen Batavia moest afleggen. In 1920 trad Soerabaia als gastheer op ó en wij merkten het gekke verschijnsel op, dal Batavia Soerabaia in eigen home niet kon

slaan, maar dal Soerabaia lot op heden in Batavia nog nooit een doelpunt heeft gescoord

tegen de hoofdstedelingen. 1921 ó bracht ons weer naar Semarang, het sportief succes was voor Bandoeng niet bepaald fraai. 1922, was het weer onze beurt de kustbewoners te ontvangen en we brachten onze gasten naar Lembang. Het financieel succes viel erg mee.

In 1923 trokken wij naar Batavia waar DJODJIE GALSTAUN het HERCULES terrein nel had omgetooverd in een model sportveld. Bandoeng bleef op nr. 3 staan, het klopte niet erg. In 1924 was weer Soerabaia aan de beurt en dus faalde Batavia.  In 1925 zou Semarang v/eer als gastheer moeten optreden. Er waren daar echter moeilijkheden gerezen met het terrein. Bandoeng bouwde echter Nieuw Houtrust. De N.I.V.B. schoot U.N.I. de bouwkosten voor en in 1925 ó speelde men te Bandoeng voor het eerst op eigendomsterrein met permanente accomodatie. De recettes bedroegen eventjes É 16.500. Penningmeester PERQUIN lachte. Geweldig was dat. Ook het sportief succes was voor Bandoeng groot. Bandoeng eindigde als nr. twee, klopte Semarang en Soerabaja. In de jaren 1926, 1927 en 1928 bleef Bandoeng

vooruitgaan. Het financieel succes was zelfs in 1929 nog grooter en werden de recettes op het Batavia peil gebracht. Eindelijk dan in 1931 werd Bandoeng te Batavia uitgeroepen als ongeslagen Javakampioen. Wat een luxe was dat voor ons als rasechte Bandoengers. EDDY en TEDDY zaten samen op de Hercules tribune. Sjonge, wat waren we in ons schik en WI M BOOG H danste met zijn kranige jongens. Ik zie ze nog SOEMANTRI, wijlen EDDY MIDDELTON, ONN Y HUWAE, DE JONG, WIES AMREIN, PEPENG DE WOLF, SOEKIMAN, HIEL VOGLER, SIMONS, COUMANS. Van af dat jaar bleef Bandoeng een van

de sterkste ploegen. In 1933 werd weer in Bandoeng gespeeld. Toen bleek de terrein-accomodatie van Nieuw Houtrust te klein. De wedstrijd BataviaóSoerabaia werd eventjes bezocht door 13500 betalende bezoekers. Batavia werd toen kampioen. In 1934 kwam het kampioenschap weer bij Bandoeng, doch Batavia was niet van de partij, Eerst in 1937 werd Bandoeng weer ongeslagen kampioen ó terwijl in 1938 ó wij niet ÈÈn wedstrijd verloren, doch te weinig punten hadden om den kampioenstitel te verwerven. En nu 1939. Precies 25 jaar geleden begon men te Semarang met de stedenwedstrijden. Een kwart eeuw rolt het ronde ding nu. Onafgebroken heeft schrijver dezes medegewerkt aan die jaarlijksche ontmoetingen, hetzij als organisator, als speler, toeschouwer, leider of als afgevaardigde.

Velen van de werkers zijn heengegaan KEES WELTER, BRUSSEE, paatje CRASBORN,

DJODJIE GALSTAUN, ERNST DE VRIES, JAN VA N LINGEN, Mr. BOUMAN, DICK JOLLY, en andere prachtleiders in de voetbalsport. Anderen hebben om verschillende redenen

de voetbalsport vaarwel gezegd. De Batavia speler de BRUYN KOPS is thans lid van den Raad van IndiÎ, de vroegere Bandoengspelers R. T. OVERAKKER en VA N STAVEREN zijn nu kolonel bij het Indische leger. BERTHUS STOM en J. AKKERSDIJK zijn in Holland als gepensionneerd overste. Verder moet bij dit jubileum dankbaar gememoreerd worden het schitterende pionierswerk van alle anderen, die ondanks de vele moeilijkheden, stand bleven houden om te blijven dienen zijne Majesteit Koning Voetbal.

F,A. KESSLER.

 

In het Soerabaijasch handelsblad van 07-05-1941 verschijnt een artikel over de opening van een Nieuwe sociëteit te Bandoeng, De Harmonie:

 

Gezien het niet onaanzienlijke bedrag van ongeveer 200.000 gulden, dat in Bandoeng, maandelijks aan vertier wordt uitgegeven en mede gezien het feit, dat over het algemeen het sociÎteitsleven er bloeiend ls;(de sociÎteit Concordla 1 heeft Juist besloten haar ledental te beperken in'verband met den zeer grootentoeloap), doch dat een middenstandssociÎteit er vermoedelijk wel reden van bestaan zou hebben, * is de Preanger bergstad Zaterdag wee* een nieuwe soos rijker, geworden. Zaterdag heeft de opening van M de nieuwe sociÎteit, ÑDe. Harmonie" genaamd, >en welke ls gevestigd in het monumentale gebouw van de Levensverzekeringmaatschappij Boeml Poetra aan den , Grooten Lengkongweg. plaats gehad. Aanvankelijk waren de verschillende ruime cn modern gebouwde lokalen bestemd voor kantoorgelegenheid, doch dooi een handige verbouwing ls men erin geslaagd het geheel uitstekend geschikt te maken voor een sociÎteit, welke op de eerste Ètage ls gelegen- De sociÎteit bestaat uit een aardig Ingerichte danszaal met i hoog plafond, hetgeen op drukke avonden zeker aan de temperatuur ten goede zal komen. In verbinding hiermede staat een flinke biljartzaal, welke weer aansluit op de gezellige recreatiezaal, la welker onmiddellijke nabijheid het buffet, annex bar. ls gelegen. De verschillende lokalen zijn gezeUlg gemeubileerd. Boven bevindt zich een groot e daktuin, vanwaar men, ook bij avond, een prachtig gezicht heeft op de stad. De voorzitter, de heer F. KesSler, opende in de danszaal de nieuwe sociÎteit, waarin tal van bloemstukken waren opgesteld, met een hartelijk welkom tot de velÈ aanwezigen en hU sprak de hoop uit, dat ,43e Harmonie", welke zeker wel in 'ï een behoefte zal voorzien, zal mogen groeien en bloeien. Een voortreffelijk strikje bracht dan dansmuziek ten gehoore ien het was al erg laat toen de laatste bezoekers en bezoeksters ÑDe Harmonie" verlieten.

 

Naar aanleiding van het overlijden van Frank Adrianus, alias Teddy Kessler verschijnt onderstaand artikel in het Soerabaijasch handelsblad van 31-12-1941:

 

Na een ziekbed van ongeveer zes maanden is Zondagavond te Bandoeng overleden de heer F. A. Kessler. lezen wij in het A. I. D. Dit bericht zal ongetwijfeld een schok veroorzaken in de Indische sportwereld. Men wist weliswaar, dat ,,Paatje" Kessler al sinds maanden niet in staat was de voetbalwedstrijden van den V.B.BO te bezoeken en dat het niet goed ging met hem, maar toch... dat is nog wat anders dan te vernemen dat hij is heengegaan. De heer Kessler heeft in de Indische sportwereld en met name in de voetbalwereld, een groote rol gespeeld. Hij was nog altijd voorzitter van het Bandoengsche U.N. I. en vice-voorzitter van de toporganisatie op voetbalgebied, de N I.V.U. Er is met den heer Kessler een man heengegaan, die groote verdiensten had voor de voetbalsport in Indië en wiens naam niet vergeten zal werden. Hij ruste in vrede.

 

Twaalf jaar later verschijnt nog een artikel in de Java- van 04-03-1953 ter ere van Teddy Kessler:

 

Plechtigheid op Pandukerkhof

Zondagmorgen had op het Pandukerkhof een indrukwekkende plechtigheid plaats. De op kosten van UNI gebouwde tombe op het graf van wijlen - F.A. (Teddy) Kessler, de op 29 December 1941 overleden voorzitter (welke functie hij vanaf 1915 had bekleed), de grondlegger van Nieuw Hout-rust, werd door de "heer N. Vink onthuld, nadat de voorzitter, de heer De Wilde, en een vriend van de overledene, de heer Willeboordse, in toet?kt. -1 Zl'ln grote verdiensten voor UNI hadden gememoreerd.

Erelid

Kleindochter Anne-marie van Deursen vertelt dat haar grootmoeder, in 1953 woonachtig in Den Haag, en haar grootvader postuum, door het Bestuur van BS UNI tot erelid werden benoemd.  Onder een afbeelding van de oorkondes:

 

Frank Adrianus (Teddy) could play soccer quite well and, moreover, had a high regard for sports. I come across his name many times in various articles in the various Indian newspapers. Below an article about the soccer teams of UNI with soccer player Teddy Kessler against O.D.O.:

 

The Preanger Herald 22-04-1916

SECOND SHEET. The Preanger Herald. SATURDAY, APRIL 22, 1918, No. 113. Editor-in-chief: Th. E. STUCHENS. From Here and There SOCCER.

We remind the readers that Sunday afternoon at half past four the soccer match Militair-Citizenteam will take place on the aloon aloon. Once again this battle will be graced by battalions (ttuzirk. The UNI sports fanatics. UNI - ODO 2-0 ODO put together a fairly strong team, because six MOT players reinforced it. Led by the Bataviachen OU veo ó keeper, Mr. W. van Qtien, the teams lined up as follows: UNI De Lange Siumpf Jolly Franciicus, Elchperger, Von Qrumbkow, Seelig Haikemª, Rijkschroeff, Cashier, Hajema, S^rilMian Weize, Swartz, Landini, Elternich, Van Hooydonk. Abai, Nas, Vd Worm, Vd Scheer, Smits Seelig immediately undertook a run, which he closed with a nice cross, but the ball was cleared. Both sides were evenly matched, yet with UNI, slightly in the majority. The ball was passed to Hajema, who crossed nicely high, but the vanguard of U.N.I. didn't take the opportunity. Halkema shot a shot from a few meters in front of goal: over. O.D.O. came loose more and after a nice combination game between V.d. Worm and V.d. Scheer fired the former a hard shot, but the ball went over. Van de Scheer then tried from afar, but again shot wide. For a struggle for the U.N.I cause, everyone thought that O.D.O. would take the lead, but Francis saved brilliantly. Seelig again crossed and Halkema would have scored, If he was not attacked from the back by Weize, The penalty kick taken by Rijkschroeff was converted into a goal 1-0 for UN I. Van den Worm, who was closely watched by Stumpf kept, could not accomplish much; moreover, he did not receive sufficient support from his fellow forwards. Nevertheless, he managed to get hold of a ball and to send in a hard pill, but De Linge kept Rust entered with the score 1-0 before U NIUNI kicked off, the ODO-ans got hold of the ball, but Jol yódie played the ball for the entire match. played a solid game of football was on his feet. Abas crossed nicely, but the connection in OD O.-vanguard was completely missing, it was as if they were running from one side to the other. Seelig had a good chance, but kicked ml*. ODO began to slacken more and more, but UNI was unable to take advantage of this. Van den Worm then tried it on his own, but faced vQf UNI-era and saw his chance wasted just in front of goal. Seelig then headed for ODO again' goal and made a nice cross and from quite a distance Teddy Kessler released a soer pill", which turned out to be too powerful for Mian. A beautiful goal   2-0 for U.N.I. Some more kicking back and forth and referee Van Q´len, who led the match in an excellent manner, announced the end, so that U.N.I. well deserved won 2-0.

 

 



After his football career, Teddy becomes chairman of the club. Under an article from the Bataviaasch newspaper of 24-02-1930:

 

The party.

On Saturday evening, the Unians united with their guests in the theater room of "Our Pleasure" and put the flowers outside in a sport-brotherly manner. Teddy Kessler, UNI's chairman, started the party with a few cordial words, followed by cabaret and before they went dancing, the players of all four champion teams of UNI were honored.That the fun continued late in the morning, betrayed the game of Sunday afternoon.

 


Below is an article that just shows how well known and loved Teddy Kessler was within the Indian football world. An article from De Indische courant of 09-06-1933:

 

SOCCER. 40 years of football in the Indies" (From our correspondent in Bandoeng.)

Mr. W. Berretty in Soecaboemi (a younger brother of the director of 'Aneta') is going to publish a book, which will be entitled '40 Years of Football in India'. Judging by the dummy number, which was distributed on the occasion of the city competitions on "Nieuw-Houtrust", the book promises a lot. A selection of it can prove this: On a photo of the first football club in West Java Never Vermoeid" (alone expensive because of the almost sleeveless shirts, which the footballers of those days seemed to wear ) completely unrecognizable, the current mayor of Bandoeng, ir. Von Wolzogen K¸hr. Mr. Van Baaien looks a bit "looked" in his football uniform from so many years ago; of course Dick de Hoog is also present in this book, and his photo in the costume of the old Surabaya ECA has the caption: Ñone of the former goal-getters. As before, also now: always scoring goals!"; General Bajetto and Governor Schnitzler of West Java are doing very well in their foot costumes. Then we get a photo of the Batavia team, which in 1914 (in that year, as we know, on the occasion of the Colonial Exhibition, a kind of city tourney was held for the first time between Batavia, Bandoeng, Soerabaia and Semarang according to waste system). won the championship in Semarang by beating Bandoeng with soo, Surabaya with 3oo and Semarang also with 3oo. The photo shows the faces of football players, who were among the best in their day, and whose names and achievements among the elderly among the football crowd are far from being forgotten: Versteegh van V.I.O.IS., the man whose formidable mustache alone is capable of was to hold back the enemy vanguard; Kooymans, who, if he felt like it, could play so wonderfully "dirty", but otherwise a fine left half; Heuer, the very fast right winger of Hercules; Tjˆh Davies, the unforgettable Bandung is worthyly represented by Teddy Kessler, famous for all of Java. ÑI ra ha Djo e - rag an Kess 1 er ba de ma end eu i ?" (When is Mr. Kessler going to play football again?") Of the new generation we find a photo of those three formidable Chinese Batavians, Tai, Number Nine and Kek Boo; the Soerabaia cannon Bakhuys smiles seductively; Soerabaia's Teitler is there, with a dropped stocking and folded arms, serious in his way; another photo recalls the visit of the eminent Mohan Bagan team; a beautiful snapshot shows the irreplaceable Willy Galstaun in full action in his heyday Mantiel Bodegraven comes to tell us why Hercules was almost beaten during his time, while TjÛh Davies, in peasant costume, makes a contribution entitled 'I saw Europe play football.' The idea is propagated, and the NIVB for elaboration, to year, b. v. on August 31, to have the whole of India play football for the benefit of the unemployed. A proposal which will certainly have the sympathy and approval of all, and which, we trust, will be adopted in one form or another by the N.I.V.B.. What could one b. v. say revenge - championship tournament _ matches ? It would then be possible this year to start organizing a revenge meeting between Batavia and Soerabaia, and between Bandung and Tegal.

 

 

 

 

 

 

In the Magazine Mooi Bandung of April 1939, volume 7, the chairman himself writes an article about the sports club UNI:

 

25 years of city competitions.

The Bandung share.

Bandoeng was invited in 1914 to participate in the city competitions, deregistered by the Board of the Colonial Exhibition in Semarang. Sports life in Bandoeng then started to get going. Of the then existing associations, now only the club of EDDY (Sidolig) and the club of TEDDY (U.N.l.) EDDY was in Holland on leave and played for H.B.S. The Hague. So TEDDY had to take care of the organization. Pong van der MEULEN was appointed as the leader of the trip. W e lost to Batavia by 5 ó 0 for a while. We were very wary of Batavia. Batavia also won the cup. In 1915 we got Semarang as an opponent.

 

 

BERTUS STOM forced a reprise of Semarang and wanted the cities matches annual loss ó Bandoeng lost against Semarang undeservedly with 2 ó 1. Semarang's winning goal was neatly headed by NICO VINK, our eminent back, who kept his head in the wrong direction ó never mind, next time better ó Batavia became champion again. Ó The score against Batavia was still zero. In 1916 we went to Surabaya. There was an army ban. Officers were not allowed to compete with lesser soldiers. Our team consisted largely of soldiers, because since the D.V.O. was transferred to Bandung. We had to face Batavia. Batavia had the officers STOM and AKKERSDIJK in its team and in Surabaya we were told that Bandoeng had to drop two of its best players, viz. EICHPERGER and SSTAGENBERG. We didn't happen to have a mid-half and a right winger. And so we battled empty Batavia, that turned out to be a wonderful match, and we lost only by 10.0. Surabaya finally became champion, but only by drawing lots. The result was and remained zero empty zero ó not even a city had scored just one goal in the slender Batavia. But that came in 1917. Bandoeng's glory year. W e went to Semarang under the leadership of ERNST DE VRIES. The matches were supposed to take place in Bandoeng in 1917 but Bandoeng had no terrain, ó and so Skipped bandung. ERNST and TEDDY were malu and solemnly promised each other that U.N.l. would work. Hel Bandoeng team was allowed to be there. W e didn't make it again, because we had to play empty Batavia. Our eminent JOH played with us for the first time in the Bandoengsch team. FRAGRANCE - May a shaved head. This leader played center forward. The half went into halftime with 0 ó 0 after half time, GEURINK JULES SEELIG put more to work lot 10 minutes before the end and then it happened. JULES de Bandoeng Express flew past hell ribbon Ñ pushed high and the bald head of GEURINK took care of the rest. Batavia got the very first point against him. Oh, what a satisfaction that was for EDDY and TEDDY. Batavia first beaten by Bandoeng. In 1918 our work was finished. We were able to organize the city competitions in our lovely, sweet and beautiful mountain town ó and it became a sporting success. The gore aloonaloon from before had been transformed into a neat sports area. But we could not become champions. We only started to play penny-pinching with Semarang, who took over our place as finalist. 1919 ó brought us to Batavia, where we died after two overtime against Soerabaia, while Soerabaia lost out to Batavia. In 1920 Soerabaia acted as host ó and we noticed the strange phenomenon that Batavia Soerabaia could not hit, but that Soerabaia has never scored a goal in Batavia to date against the capitals

 

1921 ó brought us back to Semarang, the sporting success was not exactly nice for Bandoeng. 1922, it was our turn again to receive the coastal inhabitants and we brought our guests to Lembang. The financial success was very good. In 1923 we moved to Batavia where DJODJIE GALSTAUN had transformed the HERCULES grounds into a model sports field. Bandoeng remained at No. 3, it was not quite right. In 1924 it was Soerabaia's turn again and so Batavia failed. In 1925, Semarang v/eer was supposed to host. However, difficulties had arisen with the terrain there. Bandoeng, however, built Nieuw Houtrust. The N.I.V.B. shot U.N.I. the construction costs and in 1925 ó they played for the first time in Bandoeng on property with permanent accommodation. The receipts briefly amounted to É 16,500. Treasurer PERQUIN laughed. That was great. The sporting success was also great for Bandoeng. Bandoeng finished number two, beating Semarang and Surabaya. In the years 1926, 1927 and 1928 Bandoeng . remained moving forward. The financial success was even greater in 1929 and the receipts were raised to the Batavia level. Finally in 1931 Bandoeng was proclaimed in Batavia as the undefeated Java champion. What a luxury that was for us as purebred Bandungs. EDDY and TEDDY sat together in the Hercules stand. Boy, were we delighted and WI M BOW H danced with his plucky boys. I still see them SOEMANTRI, the late EDDY MIDDELTON, ONN Y HUWAE, DE JONG, WIES AMREIN, PEPENG DE WOLF, SOEKIMAN, HEEL VOGLER, SIMONS, COUMANS. From that year Bandung remained one of the strongest teams. In 1933, Bandung was played again. Then the site accommodation of Nieuw Houtrust turned out to be too small. The BataviaóSurabaia match was briefly attended by 13,500 paying visitors. Batavia then became champion. In 1934 the championship came again to Bandoeng, but Batavia was not present. Only in 1937 Bandoeng became undefeated champion again ó while in 1938 ó we did not lose a match, but had too few points to acquire the championship title. And now 1939. Exactly 25 years ago they started in Semarang with the city competitions. A quarter of a century now, the round thing is rolling. The author has continuously participated in these annual meetings, whether as an organizer, as a player, spectator, leader, or delegate. Many of the workers are gone KEES WELTER, BRUSSEE, pate CRASBORN DJODJIE GALSTAUN, ERNST DE VRIES, JAN VAN LINGEN, Mr. BOUMAN, DICK JOLLY, and other great football leaders. Others have for different reasons goodbye to football. The Batavia player de BRUYN KOPS is now a member of the Council of the Indies, the former Bandoeng players R. T. OVERAKKER and VAN STAVEREN are now colonels in the Indies army. BERTHUS STOM and J. AKKERSDIJK are retired superiors in Holland. Furthermore, at this jubilee it should be gratefully remembered the wonderful pioneering work of all others, who, despite the many difficulties, persisted to continue to serve His Majesty King Football. FA. KESSLER.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 


In the Soerabaijasch Handelsblad of 07-05-1941 an article appears about the opening of a new society in Bandoeng, De Harmonie:

 

In view of the not inconsiderable amount of approximately 200,000 guilders, which is spent monthly on entertainment in Bandung, and also in view of the fact that society life is generally thriving there; (the Concordla 1 society has just decided to limit its membership in connection with with the very large toeloap), but that a middle-class society would probably have had a reason to exist, * the Preanger mountain town has become a lot richer on Saturday. On Saturday the opening of M has the new society, ÑDe. Harmonie", which is located in the monumental building of the Life Insurance Company Boeml Poetra aan den , Grooten Lengkongweg. Initially the various spacious and modernly built rooms were intended for office accommodation, but a handy conversion was made if it was successful. completely suitable for a club located on the first floor. The club consists of a nicely furnished dance hall with a high ceiling, which will certainly improve the temperature on busy evenings. , which in turn connects to the cozy recreation room, the immediate vicinity of which is the buffet, annex bar. city ​​The chairman, Mr. F. KesSler, opened the new club in the dance hall, in which numerous flower arrangements n were set up, with a warm welcome to the many present and they expressed the hope that "43rd Harmony", which will certainly meet a need, will be allowed to grow and prosper. An excellent bow then played dance music and it was already very late when the last visitors and visitors left "De Harmonie".

 

 

 

 


Following the death of Frank Adrianus, alias Teddy Kessler, the article below appears in the Soerabaijasch Handelsblad of 31-12-1941:

 


After an illness of about six months, Mr F. A. Kessler passed away on Sunday evening in Bandoeng. we read in the A.I.D. This message will undoubtedly cause a shock in the Indian sports world. Although it was known that "Paatje" Kessler had not been able to attend the football matches of the VBBO for months and that he was not doing well, but still... that is something else than to learn that he is Mr Kessler has played a major role in the Indian sports world and in particular in the football world.He was still chairman of the Bandoengsche UNI and vice-chairman of the top organization in the field of football, the N IVU. a man passed away, who had great merit for the sport of football in the Indies, and whose name will not be forgotten, may he rest in peace.

 


Twelve years later, another article appears in the Java of 04-03-1953 in honor of Teddy Kessler:

 

Ceremony at Pandukerkhof

On Sunday morning an impressive ceremony took place at the Pandukerkhof. The tomb on the grave of the late, built at UNI's expense - F.A. (Teddy) Kessler, the chairman, who died on December 29, 1941 (which position he had held since 1915), the founder of Nieuw Hout-rust, was revealed by "Mr. N. Vink, after the chairman, Mr. De Wilde, and a friend of the deceased, Mr. Willeboordse, in writing -1 His great merits for UNI had mentioned.

 

Honorary member

Granddaughter Anne-marie van Deursen says that her grandmother, who lived in The Hague in 1953, and her grandfather were posthumously appointed as honorary members by the Board of BS UNI. Below an image of the charters:

 

 

Onder een fragment uit het bevolkingsregister van Den Haag, waar het gezin Kessler op 16 september 1930 wordt ingeschreven op de Obrechtstraat 243. In december dat jaar verhuizen ze naar een andere adres. Twee jaar later vertrekt het gezin weer naar Bandung.

Links: Frank Adrianus omstreeks 1915

Linksonder: links Jacob Kessler, midden Frank A Kessler, rechts Guus Koks zoon van zus Bettie Kessler. Foto genomen in 1926.

Onder een fragment uit het stamboek van Indische pensioenen van Ambtenaren en Militairen 

 

Bronnen:

 

Vragen en reacties op deze pagina kunnen hieronder geplaatst worden:

Maak jouw eigen website met JouwWeb